***
"Bilmek istediğin şeyi sana nihayet söylüyorum işte: topaç, karşı harekete erişebilecek bir araçtır ve karşı hareketi gerçekleştirmek için de boşluk gerekir. Kafan iyice karıştı değil mi? Açıklayayım. Biz, hareket etmenin karşıtının durma olduğuna inanırız. Oysa onun karşıtının karşı hareket olduğunu biliyorum. Bir örnek vereyim: bir adam Ayasofya'dan saat üçte yola çıkar; saat üçü çeyrek geçe Beyazıt'a vardığında bir yankesici onun para kesesini çarpar. Üç buçukta Aksaray'a geldiğinde başı ağrımaya başlar ve nihayet saat dörtte Topkapısı'na ulaşır.Fakat saat dörtte 'zamanın geriye doğru aktığını' farzedersen, karşı hareketi tahayyül edebilirsin. Böyle bir durumda adamın saatinin akrebi, bu kez dörtten üçe doğru hareket ederken, adam da vaktiyle atmış olduğu her bir adımı bu kez geriye doğru alarak Topkapısı'ndan Ayasofya'ya doğru, yine aynı şartlar altında, ama bu defa geri geri gitmeye başlar. Saat üç buçuğu gösterdiğinde Aksaray'a varır ve başının ağrısı kesilir. Saat üçü çeyrek geçtiği sırada Beyazıd'a geldiğinde yankesici para kesesini onun kuşağına sokar ve nihayet saat üçte Ayasofya'ya varır. Kısaca, ilk hareket sırasında neler olduysa, zamanın geriye aktığı ikinci hareket sırasında da bu kez tersine olmak üzere, aynı şeyler olur. İşte bu ikinci harekete karşı hareket diyorum ve buna erişmek de, zor olmasına rağmen imkânsız değil.
İstersen yine bir örnek vereyim.Ebrehe konuşmasını keserek eline bir kalem aldı ve bir kâğıda üç tane saat resmi çizerek Bünyamin'e uzattı...Kasteddiğim şeyi bu şekilde daha iyi anlayacaksın. İlk saat bir akrebin hareketini gösteriyor. Akrep A noktasından hareket ettikten 20 dakika sonra B noktasına, ve yine buradan hareket ettikten 20 dakika sonra C noktasına varıyor, öyle ki başladığı A'ya varması için tam 60 dakika geçmesi gerekiyor.Şimdi istersen akrebin hızının arttığını farzedelim. Bu kez döngüsünü 60 dakika yerine sözgelimi 6 dakikada tamamlar. Eğer hızı daha da artarsa, mesela tüfekten ateşlenen bir merminin hızına erişirse onun aynı anda hem A'da hem B'de ve hem de C'de olduğunu sanırız. Hatta bazı askerler nişan aldıkları düşmanlarının onlar tetiğe basar basmaz öldüklerini düşünürler. Oysa tetiğe basılmasıyla merminin bedene saplanması eş zamanlı değildir. Çünkü mermi sonsuz hızla gitmez.
Ama istersen biz, saatin akrebinin sonsuz hıza eriştiğini düşünelim. Aristatalis'in dediği gibi bu hızla giden bir cisim herhangi bir mesafeyi sıfıra eşit bir zamanda alır. Öyleyse akrebin A'dan B'ye, B'den C'ye gitmesi ve tekrar A'ya dönmesi sıfıra eşit bir zamanda olur. İşte bundan dehşet verici bir sonuç çıkar. Akrep, eğer sonsuz hıza ulaşırsa, aynı anda hem A'da, hem B'de, hem C'de olur.
Az önce verdiğim ilk örneğe dönecek olursak Ayasofya'dan yola çıkan adam eğer sonsuz hızda hareket edecek olsaydı, aynı anda hem Ayasofya'da, hem Topkapısı'nda olacaktı. Ama biz yine saat üzerinde düşünmeye devam edelim. Eğer hareketi, kırmızı olan bir şeyin yeşil olması yahut Ayasofya'da olan birinin artık Topkapısı'nda olması gibi 'herhangi bir durumda meydana gelen değişiklik' olarak tanımlarsak çok daha korkunç sonuçlara erişebiliriz. Akrebi sonsuz hızla yol alan saatin 'durumunda bir değişiklik olup olmadığına' bakalım. Acaba o hareket ediyor mu, yoksa etmiyor mu? Akrep az önce A'da idi fakat yine A'da; az önce B'de idi yine B'de ve aynı şekilde C'de. Öyleyse durumunda herhangi bir değişiklik yok. Peki durumunda herhangi bir değişiklik olmayan bir şeyin hareket ettiği söylenebilir mi? Hayır! Öyleyse akrebi sonsuza erişince bu saatin durduğu söylenebilir. Eğer onda hareket yoksa artık zaman da yoktur. Çünkü hareket olmadan zaman da olmaz.Şimdi üçüncü saate bakalım ve akrebin hızının daha da artıp sonsuz ötesine eriştiğini düşünelim. Sonsuz hız, akrebi eş zamanlı olarak üç farklı yerde birden var kılabiliyor ve saati durduruyordu. Daha yüksek hız ise, durmaktan da öte bir şeyin karşı hareketini meydana getirir. Bu durumda saatin ibresi ters yönde dönmeye başlar ve benim ulaşmak istediğim karşı hareket meydana gelir. Böylece zaman tersine akmaya başlar.
Evet sevgili delikanlı, böylece sonsuz ötesi bir hızla dönen topacın içinde bulunan birinin, zamanın gerisine yolculuk edebileceğini, bir süre sonra onun gibi bir günahkârı bekleyen Büyük Son'dan kurtulabileceğini artık anlamışsındır. Çünkü planlarını gördüğün bu büyük topaç boşlukta hareket edeceği için arzu ettiğim hıza ulaşır ve karşı hareketi gerçekleştirebilir. Bu sayede onun içindeki biri zamanda, geçmişe yolculuk edebilir."
puslu kıtalar atlası
büyük efendi/part III
İhsan Oktay Anar
Tuesday, November 17, 2009
Wednesday, November 4, 2009
vivre sa vie (bu izlenesi filmden önemli kareler)
"Her şeyini başkalarıyla paylaşsan da
özünü hep kendine sakla" MONTAİGNE
özünü hep kendine sakla" MONTAİGNE
BİR KAFE - NANA PAUL'DEN AYRILMAK İSTER
-Onu gerçekten seviyor musun?
-Bilmiyorum. Ne düşündüğümü ben de merak ediyorum.
- Onun benden daha mı çok parası var?
- Bunun ne önemi var?
-Sorun nedir?
-Hiçbir şey. Sadece dürüst davranmak istedim. Bunu söylemenin en iyi yolunun ne olduğunu bilmiyorum. Ya da biliyordum ama artık bilmiyorum. Verecek hiçbir cevabım yok. Bu sana hiç olmadı mı?
-Kendinden başka hiç kimseyi düşünmezsin, öyle değil mi?
-Çok acımasızsın.
-Acımasız değilim Nana, üzgünüm.
-Üzgün değilim Paul. Acımasızım.
-Bilmiyorum. Ne düşündüğümü ben de merak ediyorum.
- Onun benden daha mı çok parası var?
- Bunun ne önemi var?
-Sorun nedir?
-Hiçbir şey. Sadece dürüst davranmak istedim. Bunu söylemenin en iyi yolunun ne olduğunu bilmiyorum. Ya da biliyordum ama artık bilmiyorum. Verecek hiçbir cevabım yok. Bu sana hiç olmadı mı?
-Kendinden başka hiç kimseyi düşünmezsin, öyle değil mi?
-Çok acımasızsın.
-Acımasız değilim Nana, üzgünüm.
-Üzgün değilim Paul. Acımasızım.
***
PLACE DU CHÂTELET - BİR YABANCI -KASITSIZ FİLOZOF NANA
PLACE DU CHÂTELET - BİR YABANCI -KASITSIZ FİLOZOF NANA
***
- Neden okuyorsunuz?
- Benim işim bu.
-İlginç. Birdenbire söyleyeceklerimi unuttum; bu bana çok sık olur. Ne söylemek istediğimi bilirim. Neden söylemek istediğimi bilirim. Ama konuşma zamanı geldiğinde konuşamam.
-Bu herkesin başına gelir. "Üç Silahşörler"i hiç okudun mu?
-Hayır. Ama filmini gördüm. Neden?
-Çünkü, orada bir Porthos vardır. Aslında "Yirmi Yıl Sonra"dan bahsediyorum. Porthos, uzun boylu, güçlü, biraz da aptal biridir. Hayatı boyunca hiçbir şeyi düşünmemiştir.
Bir mahzene orayı havaya uçurmak için bomba yerleştirmesi gerekmektedir. Bunu yapar. Bombayı yerleştirir, fitili ateşler. Sonra da elbette koşarak uzaklaşır. Ama o an, birden düşünmeye başlar. Koşarken adımlar birbirini bu kadar seri bir şekilde nasıl takip etmektedir?
Belki bunu daha önce sen de düşünmüşsündür. Bu düşünce yüzünden donar kalır. Hareket edemez, ilerleyemez. Bomba patlar ve mahzen üzerine çöker. İlk etapta güçlü omuzlarıyla direnmeye çalışsa da, bir ya da iki gün içinde, ezilerek hayatını kaybeder. Düşünmeye başladığı ilk an onun ölümünün sebebi olmuştur.
- Benim işim bu.
-İlginç. Birdenbire söyleyeceklerimi unuttum; bu bana çok sık olur. Ne söylemek istediğimi bilirim. Neden söylemek istediğimi bilirim. Ama konuşma zamanı geldiğinde konuşamam.
-Bu herkesin başına gelir. "Üç Silahşörler"i hiç okudun mu?
-Hayır. Ama filmini gördüm. Neden?
-Çünkü, orada bir Porthos vardır. Aslında "Yirmi Yıl Sonra"dan bahsediyorum. Porthos, uzun boylu, güçlü, biraz da aptal biridir. Hayatı boyunca hiçbir şeyi düşünmemiştir.
Bir mahzene orayı havaya uçurmak için bomba yerleştirmesi gerekmektedir. Bunu yapar. Bombayı yerleştirir, fitili ateşler. Sonra da elbette koşarak uzaklaşır. Ama o an, birden düşünmeye başlar. Koşarken adımlar birbirini bu kadar seri bir şekilde nasıl takip etmektedir?
Belki bunu daha önce sen de düşünmüşsündür. Bu düşünce yüzünden donar kalır. Hareket edemez, ilerleyemez. Bomba patlar ve mahzen üzerine çöker. İlk etapta güçlü omuzlarıyla direnmeye çalışsa da, bir ya da iki gün içinde, ezilerek hayatını kaybeder. Düşünmeye başladığı ilk an onun ölümünün sebebi olmuştur.
-Bana bu hikayeyi neden anlattınız?
-Nedeni yok, sadece konuşma olsun diye.
-Neden insanlar sürekli konuşmak zorunda? Belki de bu kadar çok konuşmamalı, hayatı sessizce yaşamalıyız. Ne kadar çok konuşursak, kelimeler de anlamlarını o kadar yitiriyor.
-Belki. Ama bu mümkün mü? Bilmiyorum. Bence konuşmadan yaşayamazdık.
-Ben konuşmadan yaşamak isterdim.
-Evet, güzel olurdu, değil mi? İnsanların birbirlerini daha çok sevmeleri gibi. Ama maalesef mümkün değil.
-Ama neden? Sözcükler sadece insanların düşüncelerini ifade etmeli. Bize ihanet etmemeli.
-Doğru ama biz de onlara ihanet ediyoruz. İnsan kendini ifade etmeliydi. Ve o bunu, yazarak yaptı. Düşün, Plato gibi biri hâlâ anlaşılıyor - anlaşılabiliyor. O, Eski Yunan'da yaşamıştı, 2500 yıl önce. Şu an kimse o dili bilmiyor, en azından tam olarak. Buna rağmen, hâlâ bizlere ulaşıyor. İşte bu yüzden kendimizi ifade ediyoruz. Ve etmek zorundayız.
-Neden? Birbirimizi anlamak için mi?
-Düşünmek zorundayız ve düşünmek için de sözcüklere ihtiyacımız var. Çünkü düşünmenin başka bir yolu yok. İletişim kurabilmek için konuşmalıyız; hayatın gereklerinden biri de bu.
-Evet ama bu çok zor. Bence hayat kolay olmalı. Sizin "Üç Silahşörler" konuşmanız iyi bir hikaye olabilir. Ama korkunçtu.
-Nedeni yok, sadece konuşma olsun diye.
-Neden insanlar sürekli konuşmak zorunda? Belki de bu kadar çok konuşmamalı, hayatı sessizce yaşamalıyız. Ne kadar çok konuşursak, kelimeler de anlamlarını o kadar yitiriyor.
-Belki. Ama bu mümkün mü? Bilmiyorum. Bence konuşmadan yaşayamazdık.
-Ben konuşmadan yaşamak isterdim.
-Evet, güzel olurdu, değil mi? İnsanların birbirlerini daha çok sevmeleri gibi. Ama maalesef mümkün değil.
-Ama neden? Sözcükler sadece insanların düşüncelerini ifade etmeli. Bize ihanet etmemeli.
-Doğru ama biz de onlara ihanet ediyoruz. İnsan kendini ifade etmeliydi. Ve o bunu, yazarak yaptı. Düşün, Plato gibi biri hâlâ anlaşılıyor - anlaşılabiliyor. O, Eski Yunan'da yaşamıştı, 2500 yıl önce. Şu an kimse o dili bilmiyor, en azından tam olarak. Buna rağmen, hâlâ bizlere ulaşıyor. İşte bu yüzden kendimizi ifade ediyoruz. Ve etmek zorundayız.
-Neden? Birbirimizi anlamak için mi?
-Düşünmek zorundayız ve düşünmek için de sözcüklere ihtiyacımız var. Çünkü düşünmenin başka bir yolu yok. İletişim kurabilmek için konuşmalıyız; hayatın gereklerinden biri de bu.
-Evet ama bu çok zor. Bence hayat kolay olmalı. Sizin "Üç Silahşörler" konuşmanız iyi bir hikaye olabilir. Ama korkunçtu.
-Evet ama bir işaret noktası vardı. Bence, insan ancak bir süre yaşamdan feragat ettiği zaman konuşmayı öğrenir. Bedel budur.
- Yani konuşmak ölümcül müdür?
-Konuşmak neredeyse bir yeniden doğuş demektir.Bir anlamda, yaşamın diğer boyutudur.
Yani bir insan konuşabilmek için, yaşamının konuşma olmayan bölümünden geçiş yapmalıdır.
Söylemek istediğim şeyi net olarak
ifade edemiyor olabilirim ama...İnsanı, düzgün bir şekilde
konuşmaktan alıkoyan şey, yaşamdaki bu ikilemin farkında olmayışından kaynaklanmaktadır.
Ama insan günlük yaşamını sürdüremez.
Bilemiyorum, bu... Ayrımla! Dengeyi kendimiz kurarız. Sessizlikten, sözcüklere geçişimizin sebebi de budur. Bu ikilemin arasında gider geliriz
çünkü hayatın devinimi bunu gerektirir. İnsan bu şekilde, günlük yaşamdan daha üstün bir yaşama yükselir: Düşünce yaşamına! Ama işte bu yaşam da, insana, günlük yaşamından tamamiyle sıyrılmasını şart koşar.
-O halde, düşünmek ve konuşmak aynı şey midir?
-Öyle, öyle. Bu konuda Plato'nun şöyle bir sözü vardır:
"Hiç kimse düşünceyi, onu ifade eden sözcüklerden ayıramaz." Düşüncenin zorlayıcı şartı, onun ancak sözcükler vasıtasıyla kavranmasıdır.
-Peki insan, yalan riskini de üstlenmeli midir?
-Yalanlar da maceramızın bir parçasıdır. Hatalar ve yalanlar birbirlerine benzer. Tabii burada sıradan yalanlardan bahsetmiyorum. Birine gideceğine dair söz verirsin; ama canın istemez ve gitmezsin. Görüyorsun ya, bunlar basit şeyler. Ama incelikli bir yalan hatadan biraz daha farklıdır.
- Yani konuşmak ölümcül müdür?
-Konuşmak neredeyse bir yeniden doğuş demektir.Bir anlamda, yaşamın diğer boyutudur.
Yani bir insan konuşabilmek için, yaşamının konuşma olmayan bölümünden geçiş yapmalıdır.
Söylemek istediğim şeyi net olarak
ifade edemiyor olabilirim ama...İnsanı, düzgün bir şekilde
konuşmaktan alıkoyan şey, yaşamdaki bu ikilemin farkında olmayışından kaynaklanmaktadır.
Ama insan günlük yaşamını sürdüremez.
Bilemiyorum, bu... Ayrımla! Dengeyi kendimiz kurarız. Sessizlikten, sözcüklere geçişimizin sebebi de budur. Bu ikilemin arasında gider geliriz
çünkü hayatın devinimi bunu gerektirir. İnsan bu şekilde, günlük yaşamdan daha üstün bir yaşama yükselir: Düşünce yaşamına! Ama işte bu yaşam da, insana, günlük yaşamından tamamiyle sıyrılmasını şart koşar.
-O halde, düşünmek ve konuşmak aynı şey midir?
-Öyle, öyle. Bu konuda Plato'nun şöyle bir sözü vardır:
"Hiç kimse düşünceyi, onu ifade eden sözcüklerden ayıramaz." Düşüncenin zorlayıcı şartı, onun ancak sözcükler vasıtasıyla kavranmasıdır.
-Peki insan, yalan riskini de üstlenmeli midir?
-Yalanlar da maceramızın bir parçasıdır. Hatalar ve yalanlar birbirlerine benzer. Tabii burada sıradan yalanlardan bahsetmiyorum. Birine gideceğine dair söz verirsin; ama canın istemez ve gitmezsin. Görüyorsun ya, bunlar basit şeyler. Ama incelikli bir yalan hatadan biraz daha farklıdır.
İnsan bazen düşünür ama bir türlü doğru sözcüğü bulamaz. Bazen ne söyleyeceğini bilemeyişinin sebebi budur. Doğru sözcüğü bulamamaktan korkarsın.
Tek açıklaması bu.
-İnsan, doğru sözcüğü bulduğundan nasıl emin olabilir?
-Çalışması gerekir. Gayret etmelidir. Kişi, kendini doğru bir şekilde ifade edebilmelidir, söylenmesi gerekeni söylemeli, yapılması gerekeni yapmalıdır; incitmeden, zarar vermeden. Her insan doğruyu bulmaya çalışmalı.
-Biri bana şöyle demişti: "Her şeyde bir doğru vardır, hatalarda bile."
Tek açıklaması bu.
-İnsan, doğru sözcüğü bulduğundan nasıl emin olabilir?
-Çalışması gerekir. Gayret etmelidir. Kişi, kendini doğru bir şekilde ifade edebilmelidir, söylenmesi gerekeni söylemeli, yapılması gerekeni yapmalıdır; incitmeden, zarar vermeden. Her insan doğruyu bulmaya çalışmalı.
-Biri bana şöyle demişti: "Her şeyde bir doğru vardır, hatalarda bile."
-Bu doğru. Fransa 17.yüzyılda bu gerçeği göremedi. Onlar, insanların hatalardan kaçınabileceklerini düşündüler. Ve dahası, insanların doğru yolu
kolayca bulabileceklerini sandılar. Bu mümkün değildir.Buna karşılık, Kant, Hegel ve Alman Felsefesi ise bizlere, doğruya ulaşmanın tek yolunun hatalardan geçtiğini gösterdi.
kolayca bulabileceklerini sandılar. Bu mümkün değildir.Buna karşılık, Kant, Hegel ve Alman Felsefesi ise bizlere, doğruya ulaşmanın tek yolunun hatalardan geçtiğini gösterdi.
-Aşk hakkında ne düşünüyorsunuz?
-Onun da üstesinden gelinmeli.Leibnitz, hayattaki anlamlı rastlantılara dikkat çekti. Ne de olsa, hayat kimi zaman tesadüfi, kimi zamansa zaruri gerçeklerin bir bileşkesidir. Alman felsefesi ise bize şunu gösterdi: Hayatta her insan hatalarıyla yaşar. Önemli olan bunlarla baş edebilmektir.
-Aşkın, hayatın tek gerçeği olması gerekmiyor mu?
-Bunun için, aşkın hep aynı gerçeği işaret etmesi gerekir. Bu güne kadar hiç aşık olduğu şeyin
ne olduğunu bilen birine rastladın mı? Hayır. Yirmili yaşlarında bunu bilemezsin. Yaptığın tek şey, keyfi seçimlerde bulunmaktır. "Seviyorum" kelimesi çoğu zaman fütursuzca sarf edilir. Neyi sevdiğinden emin olmak için ihtiyacın olan şey ise, olgunluktur. Doğruyu aramak! İşte yaşamın gerçeği budur. Ve aşk eğer gerçekse, ancak o zaman bir çözüm olur.
-Onun da üstesinden gelinmeli.Leibnitz, hayattaki anlamlı rastlantılara dikkat çekti. Ne de olsa, hayat kimi zaman tesadüfi, kimi zamansa zaruri gerçeklerin bir bileşkesidir. Alman felsefesi ise bize şunu gösterdi: Hayatta her insan hatalarıyla yaşar. Önemli olan bunlarla baş edebilmektir.
-Aşkın, hayatın tek gerçeği olması gerekmiyor mu?
-Bunun için, aşkın hep aynı gerçeği işaret etmesi gerekir. Bu güne kadar hiç aşık olduğu şeyin
ne olduğunu bilen birine rastladın mı? Hayır. Yirmili yaşlarında bunu bilemezsin. Yaptığın tek şey, keyfi seçimlerde bulunmaktır. "Seviyorum" kelimesi çoğu zaman fütursuzca sarf edilir. Neyi sevdiğinden emin olmak için ihtiyacın olan şey ise, olgunluktur. Doğruyu aramak! İşte yaşamın gerçeği budur. Ve aşk eğer gerçekse, ancak o zaman bir çözüm olur.
***
Monday, November 2, 2009
son şeyler ülkesinde
...
Başkalarının atmaya uygun gördüklerini incelemeli, parçalarına ayırmalı, ona yeniden can vermelisin.
Bir parça ip, bir şişe kapağı, kırılan bir sandıktan geriye kalan sağlam bir tahta...
Bunların hiçbiri gözardı edilemez.
....
Her şey parçalanır; ama her şeyin her yanı aynı anda parçalanmaz.
Önemli olan, sağlam kalan o adacıklarla pike yapmak, onların başka adacıklarla, büyüyen adaların da daha başka adalarla birleştiğini düşleyip, gözünün önüne getirmek ve böylece yeni yeni takımadaların yaratılmasını sağlamaktır.
Son Şeyler Ülkesinde
Paul Auster
Başkalarının atmaya uygun gördüklerini incelemeli, parçalarına ayırmalı, ona yeniden can vermelisin.
Bir parça ip, bir şişe kapağı, kırılan bir sandıktan geriye kalan sağlam bir tahta...
Bunların hiçbiri gözardı edilemez.
....
Her şey parçalanır; ama her şeyin her yanı aynı anda parçalanmaz.
Önemli olan, sağlam kalan o adacıklarla pike yapmak, onların başka adacıklarla, büyüyen adaların da daha başka adalarla birleştiğini düşleyip, gözünün önüne getirmek ve böylece yeni yeni takımadaların yaratılmasını sağlamaktır.
Son Şeyler Ülkesinde
Paul Auster
Sunday, October 11, 2009
Lou Andres Salome
"Nietzsche ve Rilke’nin aşık olduğu, Freud’un yakın dostu olan kadın sevgili ve güzel Salome… Nietzsche ve Paul Rée’nin evlenme tekliflerini reddederek entelektüel birlikteliği savundu; asla cinsel birlikteliğin yaşanmadığı bir evlilik yaptı. Sadakat’i reddetti, Freud’la dostluğu ölene dek sürdü. Girdiği her ortamda etkili oldu; yaptığı ve öğrendiği her şey üzerine düşündü ve yazdı.Bu adamların yaşamana dokunmuşluğunun yanında kimdir Salome, onların yanında olmak dışındaki kimliği neydi? Ne düşündü? Ne yazdı?
“Sizin geçiş dediğiniz şey nedir? Eğer bunun arkasında onun için bu dünyadaki en harika şeyi yani özgürlüğü terk etmek gibi bir art amaç varsa, o zaman ben hep geçişe saplanıp kalmak istiyorum; çünkü vazgeçmiyorum.” Bunları yazdığı zaman yirmili yaşlarının başındaydı Salome ve bu yazısıyla o zamanlar bile ne istediğini açıkça söylüyordu. Tamamen özgürlük, kendisi için hiçbir kimseye, hiçbir şeye hesap vermemek, sürekli geçiş içinde yaşamak belirsiz ve yeni olana ilerlemek.
Rusya’da yaşayan Alman asıllı bir ailenin en küçük çocuğudur. Babası Çar’ın hizmetinde bir generaldi. Çok erken yaşta insan ilişkilerine karşı ilgi duymaya başladı. Hayalperestti. Annesinin göstermek istediği kadın imgesinden uzaktı. Kabul törenlerine katılmaktan da bu yüzden kaçınıyordu. Annesinin ona tanıttığı tanrı fikride Salome’de kişisel bir tanrıya dönüşür. Hayallerini anlattığı, konuştuğu, şakalaştığı arkadaş, dost bir tanrıdır onunki. Ergenlik döneminde tanrının ortadan kayboluşu diye isimlendirdiği durum ortaya çıkar. Onun tanrı imgesi birden bire gerçeklikle örtüşmeyen bir duruma gelir. Kendisi bu durumu, ilk çocukluk deneyimini ölüm olayıyla betimler. Salome tanrının varlığından kuşku duymuyordu tanrı sadece ölmüştü hepsi bu…
Hayatına giren ilk erkek kendisinden yirmi beş yaş büyük bir rahip olan Hendrik Gillot’ur. Bu ilişki onun gelişimi açısında önemli bir yapı taşıdır. Spinoza’yı, Leibniz’i, Kierkegaard’ı, Dostoyevski’yi ondan öğrenir. Bazı pazar vaazlerini yazar. On dokuz yaşında ailesine karşı gelerek Zürih’e gider. Burada teoloji, felsefe ve sanat tarihi okur. Yirmi dört yaşındayken “Tanrı ile Savaşım” adlı ilk romanını yazar. 1882’de İtalya’ya gider ve burada Maldivia von Meysenburgu tanır. Yalnız yaşayan ve aydın bir yazar olan Maldivia, Salome için özgür bir hayat sürmenin kadının hakkı ve görevi olduğu düşüncesini simgeler.
Bir süre sonra Roma’da Nietzsche ile tanışır. Aralarında kurulan tinsel ilişki Nietzsche tarafından bir evlilik teklifine kadar varır. Salome’den olumlu yanıtın gelmemesi ilişkilerinin kesilmesine ve Friedrich’in kötü yorumlarına neden olur. “ Bu kuru, kirli, kötü kokan maymuncuk, yalancı memeleriyle bir felaket.” Yine de Nietzsche başlangıçta Salome’nin güçlü benlik bilincinden etkilenmiş, biçemini tiksindirici bulsa da bir gün yazmayı öğreneceğini düşünmüştür. Nietzsche haklı çıkar. 1890’dan 1934’de kadar Salom’e günlük gazetelerde, haftalık dergilerde, yazınsal, felsefik ve psikolojik yayımlarda yüzden fazla makale, öykü, şiir ve kitap konuşması yayımlar. 1885-1931 arasında on dokuz kitabı çıkar. Hayat Lou’nun felsefesinin temelini oluşturur. Geleneklere uymayan bir hayat sürer. Paul Reey’le evliliğinin bitmesinin ardından Carl Andreas’la evlenir. Güvenli burjuva ortamında bir çok aşk ilişkisi yaşar. Bu aşk maceraları içindeki en ilginç olay evli olmasına rağmen ilk cinsel ilişkisini Rilke ile yaşamasıdır.
1903’te Berlin’e taşınır. Orada tiyatro “Frei Bühne”yi kuran ve haftalık dergi çıkaran sanatçı ve yazar grubuna katılır. İlk sergiledikleri oyun İbsen’in bir oyunudur. İbsen’in kadın karakterleri Salome’yi çok etkiler. Bu ilgi İbsen’in kadınları adlı bir eser yayımlayana kadar sürer. Psikanalize ilgi duyan Salome Viyana’da Freud ile tanışır. Freud’un onu desteklemesi ve onurlandırması Salome’yi cesaretlendirir. Psikanalizde en çok ilgisini çeken konu Narsisizmdir. Özneyle uğraşmayı özel tutkusu olarak niteler. Çalışmalarını dergilerde yayımlar.
Salome’nin en tanınmış ve en özgün yapımı “Erotik”tir. Erkek ve kadın arasındaki aşk üzerine yazılan dört makaleden oluşur. Aşk bir erkeğe yada kadına yönelik değildir.Ona göre erotik sevgi içinde biz, sandığımız gibi başkasıyla dolu değilizdir. Kendimizle, kendi durumumuzla doluyuzdur. Biz başkasına değil kendimize sarılıyoruzdur. Aşk kendi ölümüne çabalar. Aşk bu amaçtan vazgeçerse, gerçekleşmemiş bir çaba olarak yaşar. Salome için sadakat, özgürlüğü engelleyerek aşkın kendisini yok etmesinde önemli rol oynar. “Kadınların düşünceleri kalplerinden doğar” gibi kimi ifadeleri onun hemcinsleriyle arasına mesafe koyduğunu gösterir.
Evlilik, sevginin katilidir; evli eşler “birbirleri için önemsizdirler”. Sevgi, arkadaşlığın bayağı alt sıralarındadır; arkadaşlık, sevgiye ve daha da kötüsü cinselliğe dönüşerek yok olma riskinden korunmalıdır, çünkü “bedensel tutkudan ruhsal sempatiye giden yol yoktur, ama ikinciden birinciye gidilebilir” Her iki yolda da Salome’den bir tek şiir düşer insan aklına:
Kıyamete kadar olmak, düşünmek, yaşamak
Tut beni sımsıkı kollarındaVerecek başka mutluluğun yoksa,
Acılarını ver bana…"
Salome-Yasami ve Yapitlari, Angela Livingstone, Çev.: Semra Kunt Akbas, Ayrinti Yayinlari, 2001.Cumhuriyet Gazetesi Pazar Dergi eki, 25 Mart 2001, Sayi: 783, Sayfa: 6-7
“Sizin geçiş dediğiniz şey nedir? Eğer bunun arkasında onun için bu dünyadaki en harika şeyi yani özgürlüğü terk etmek gibi bir art amaç varsa, o zaman ben hep geçişe saplanıp kalmak istiyorum; çünkü vazgeçmiyorum.” Bunları yazdığı zaman yirmili yaşlarının başındaydı Salome ve bu yazısıyla o zamanlar bile ne istediğini açıkça söylüyordu. Tamamen özgürlük, kendisi için hiçbir kimseye, hiçbir şeye hesap vermemek, sürekli geçiş içinde yaşamak belirsiz ve yeni olana ilerlemek.
Rusya’da yaşayan Alman asıllı bir ailenin en küçük çocuğudur. Babası Çar’ın hizmetinde bir generaldi. Çok erken yaşta insan ilişkilerine karşı ilgi duymaya başladı. Hayalperestti. Annesinin göstermek istediği kadın imgesinden uzaktı. Kabul törenlerine katılmaktan da bu yüzden kaçınıyordu. Annesinin ona tanıttığı tanrı fikride Salome’de kişisel bir tanrıya dönüşür. Hayallerini anlattığı, konuştuğu, şakalaştığı arkadaş, dost bir tanrıdır onunki. Ergenlik döneminde tanrının ortadan kayboluşu diye isimlendirdiği durum ortaya çıkar. Onun tanrı imgesi birden bire gerçeklikle örtüşmeyen bir duruma gelir. Kendisi bu durumu, ilk çocukluk deneyimini ölüm olayıyla betimler. Salome tanrının varlığından kuşku duymuyordu tanrı sadece ölmüştü hepsi bu…
Hayatına giren ilk erkek kendisinden yirmi beş yaş büyük bir rahip olan Hendrik Gillot’ur. Bu ilişki onun gelişimi açısında önemli bir yapı taşıdır. Spinoza’yı, Leibniz’i, Kierkegaard’ı, Dostoyevski’yi ondan öğrenir. Bazı pazar vaazlerini yazar. On dokuz yaşında ailesine karşı gelerek Zürih’e gider. Burada teoloji, felsefe ve sanat tarihi okur. Yirmi dört yaşındayken “Tanrı ile Savaşım” adlı ilk romanını yazar. 1882’de İtalya’ya gider ve burada Maldivia von Meysenburgu tanır. Yalnız yaşayan ve aydın bir yazar olan Maldivia, Salome için özgür bir hayat sürmenin kadının hakkı ve görevi olduğu düşüncesini simgeler.
Bir süre sonra Roma’da Nietzsche ile tanışır. Aralarında kurulan tinsel ilişki Nietzsche tarafından bir evlilik teklifine kadar varır. Salome’den olumlu yanıtın gelmemesi ilişkilerinin kesilmesine ve Friedrich’in kötü yorumlarına neden olur. “ Bu kuru, kirli, kötü kokan maymuncuk, yalancı memeleriyle bir felaket.” Yine de Nietzsche başlangıçta Salome’nin güçlü benlik bilincinden etkilenmiş, biçemini tiksindirici bulsa da bir gün yazmayı öğreneceğini düşünmüştür. Nietzsche haklı çıkar. 1890’dan 1934’de kadar Salom’e günlük gazetelerde, haftalık dergilerde, yazınsal, felsefik ve psikolojik yayımlarda yüzden fazla makale, öykü, şiir ve kitap konuşması yayımlar. 1885-1931 arasında on dokuz kitabı çıkar. Hayat Lou’nun felsefesinin temelini oluşturur. Geleneklere uymayan bir hayat sürer. Paul Reey’le evliliğinin bitmesinin ardından Carl Andreas’la evlenir. Güvenli burjuva ortamında bir çok aşk ilişkisi yaşar. Bu aşk maceraları içindeki en ilginç olay evli olmasına rağmen ilk cinsel ilişkisini Rilke ile yaşamasıdır.
1903’te Berlin’e taşınır. Orada tiyatro “Frei Bühne”yi kuran ve haftalık dergi çıkaran sanatçı ve yazar grubuna katılır. İlk sergiledikleri oyun İbsen’in bir oyunudur. İbsen’in kadın karakterleri Salome’yi çok etkiler. Bu ilgi İbsen’in kadınları adlı bir eser yayımlayana kadar sürer. Psikanalize ilgi duyan Salome Viyana’da Freud ile tanışır. Freud’un onu desteklemesi ve onurlandırması Salome’yi cesaretlendirir. Psikanalizde en çok ilgisini çeken konu Narsisizmdir. Özneyle uğraşmayı özel tutkusu olarak niteler. Çalışmalarını dergilerde yayımlar.
Salome’nin en tanınmış ve en özgün yapımı “Erotik”tir. Erkek ve kadın arasındaki aşk üzerine yazılan dört makaleden oluşur. Aşk bir erkeğe yada kadına yönelik değildir.Ona göre erotik sevgi içinde biz, sandığımız gibi başkasıyla dolu değilizdir. Kendimizle, kendi durumumuzla doluyuzdur. Biz başkasına değil kendimize sarılıyoruzdur. Aşk kendi ölümüne çabalar. Aşk bu amaçtan vazgeçerse, gerçekleşmemiş bir çaba olarak yaşar. Salome için sadakat, özgürlüğü engelleyerek aşkın kendisini yok etmesinde önemli rol oynar. “Kadınların düşünceleri kalplerinden doğar” gibi kimi ifadeleri onun hemcinsleriyle arasına mesafe koyduğunu gösterir.
Evlilik, sevginin katilidir; evli eşler “birbirleri için önemsizdirler”. Sevgi, arkadaşlığın bayağı alt sıralarındadır; arkadaşlık, sevgiye ve daha da kötüsü cinselliğe dönüşerek yok olma riskinden korunmalıdır, çünkü “bedensel tutkudan ruhsal sempatiye giden yol yoktur, ama ikinciden birinciye gidilebilir” Her iki yolda da Salome’den bir tek şiir düşer insan aklına:
Kıyamete kadar olmak, düşünmek, yaşamak
Tut beni sımsıkı kollarındaVerecek başka mutluluğun yoksa,
Acılarını ver bana…"
Salome-Yasami ve Yapitlari, Angela Livingstone, Çev.: Semra Kunt Akbas, Ayrinti Yayinlari, 2001.Cumhuriyet Gazetesi Pazar Dergi eki, 25 Mart 2001, Sayi: 783, Sayfa: 6-7
Wednesday, June 3, 2009
Oyuncular
Jennifer Aniston (Rachel Green)
Courteney Cox Arquette (Monica Geller)
Lisa Kudrow (Phoebe Buffay)
Matt LeBlanc (Joey Tribbiani)
Matthew Perry (Chandler Bing)
David Schwimmer (Ross Geller)
Jennifer Aniston (Rachel Green)
Courteney Cox Arquette (Monica Geller)
Lisa Kudrow (Phoebe Buffay)
Matt LeBlanc (Joey Tribbiani)
Matthew Perry (Chandler Bing)
David Schwimmer (Ross Geller)
Konusu
New York'ta yaşayan 20'li yaşlardaki üçü kadın, üçü erkek, altı kişilik bir arkadaş grubunun yaşamları ile ilgilidir. Çekimleri 10 yıl süren dizinin karakterleri gerçek hayatta olduğu şekilde dizide de aynı oranda yaşlandırılmışlardır.
Rekorlar
Dünya ve Amerikan tarihinde en çok izlenen TV komedi dizisidir.
Amerika'da sadece final bölümünü 51.1 milyon kişi izleyerek rekor kırmıştır.
100'den fazla ülkede yayınlanmıştır.
Dizinin çekimleri 10 sene sürmüştür.
DVD'leri en çok satan televizyon dizisidir.
Mekanlar
Monica ve Rachel'in (sonradan Monica ve Chandler'in) dairesi.
Joey ve Chandler'in (sonradan Joey ve Rachel'ın) dairesi.
Central Perk adlı kafe. Grubun uğrak yeri
Zaman zaman Ross'un ve Phoebe'nin daireleri ile karakterlerin iş yerleri de mekan olarak kullanılır
New York'ta yaşayan 20'li yaşlardaki üçü kadın, üçü erkek, altı kişilik bir arkadaş grubunun yaşamları ile ilgilidir. Çekimleri 10 yıl süren dizinin karakterleri gerçek hayatta olduğu şekilde dizide de aynı oranda yaşlandırılmışlardır.
Rekorlar
Dünya ve Amerikan tarihinde en çok izlenen TV komedi dizisidir.
Amerika'da sadece final bölümünü 51.1 milyon kişi izleyerek rekor kırmıştır.
100'den fazla ülkede yayınlanmıştır.
Dizinin çekimleri 10 sene sürmüştür.
DVD'leri en çok satan televizyon dizisidir.
Mekanlar
Monica ve Rachel'in (sonradan Monica ve Chandler'in) dairesi.
Joey ve Chandler'in (sonradan Joey ve Rachel'ın) dairesi.
Central Perk adlı kafe. Grubun uğrak yeri
Zaman zaman Ross'un ve Phoebe'nin daireleri ile karakterlerin iş yerleri de mekan olarak kullanılır
Thursday, April 23, 2009
defense of ‘an indispansable’
Invented as a means for transferring the information, internet can take lots of adjectives which can be seen as both negative and positive from a superficial perspective.But if we look at the deeper points it is not the internet which deserves bad definitions but the abuse of it such as invasion of privacy, plagiarism and nasty usage which can be all taken under control; moreover we can not kill all insects in order not to be bothered by them.It must be admitted that we need internet anymore in a very similar way the nature need insects.
We use some cites like facebook which is a rich source for abusers of the internet.They can take your photographs or learn your mail address and hack you.But if we are careful enough such problems don’t disturb us and it is not that difficult.For instance we don’t have to upload photographs, which is not vital as all we know.Moreover if we don’t accept friend reguests sent by unknown people we won’t have a problem result from them.
Our mouses have a right button which can have an option as copy which is our key word.Because of that, people can copy and paste creative works which is copyrighted and then they use these works as if these are their own works, which is named as plagiarism.But experts of this subject can solve this problem and I think it is easier for them than inventing internet! At worst our mouses can be produced one buttoned and then we as innocent users of this ‘copy’ opportunity will learn to type faster.
There is an issue that I personally name as nasty usage of internet.It is the most irritating part of the internet abuse.When we open a webpage we sometimes have many troubles about irrelevant advertisements, foolish girl photographs and similar stuff most of which are viruses.But they are known to be so; so they can’t trick anybody anymore.They instead just bothers us.It is, I think, again the business of the experts.They should or have to and surprisingly can find a solution for that problem.
As we can see all problems are related to the abuse of internet and they can be solved in 5 or 10 years at worst.When they are solved, worse problems may come out but huge power of the internet to develop the world can not be ignored, and at this point we can not let it vanish because of the bad-mannered people or institutions.
Thursday, April 16, 2009
to be able to teach or not…
If you want to fly you should be familiar with birds as it is their profession.It is also true for foreign language education.Students become more successful when they are teached by native speakers of the foreign language they try to learn since they force themselves much more in those situations and they get used to the way of thinking in the language in that way and they like not bothering themselves.
Some people support the idea that studying foreign language with non-native speakers is useful because they think the students can use their native language when they need help but in fact the problem is exactly that.If they cannot explain their problem or situation when it is required how and why do they learn the language?
In the cases in which the native language of the student and the teacher are the same they can just make guesses about how some particular mentalities in the language.But if the teacher is a native speaker of the language teached and so students are directly exposed to the original source they get accustomed to the way of thinking in that language, which is one of the crucial parts of learning a foreign language.
As students or having been a student in the past we all know that it is always the easy road they choose; therefore the end is very clear: The moment a student has difficulty in the language he/she switches into their native language and what is even worse is that teachers don’t mind it not to embarrass the student.Upon looking at this picture it is unnecessary to talk about its effectiveness.
In brief, I think anything which will be transferred should be a part of the transferrer in order to be successful in transferring.
Wednesday, March 25, 2009
enjoy it!
There are so many people and places in the Second Life. You can find somebody online there at any random time of the day.But what lots of people find there or what is the thing which keeps them in Second Life for hours?We asked them and learned that their reasons are generally having fun and making friends, and there are also some people who use it for educational purposes.
We are getting busier day by day and it means we are becoming more tired mentally.So we are searching some funny activities to keep ourselves out of our burdens.Second Life is one of these activities and as there are real people in it, it is more preferable.
Density of our days unfortunately doesn’t just wear out us but it also cuts our relationships with the people around us.We don’t have a concept as neighbourship anymore for instance.But we still need to share some things with people.Second Life is a source for this.Making friends is one of the major purposes of the people who use it.
Second Life is not just a way of escaping from our workload, it is used like online classes also.There are some buildings made for especially for this aim.So people can meet and have lessons there.
Second Life is composed of people who have common interests and goals.Mentioned ones are just small parts of it.Moreover it is a kind of game so enjoy it :)
Thursday, March 12, 2009
what if it is not important?
Some people trust their first impressions about a person’s character because they believe these judgments are generally correct. They are wrong about its frequency, I mean it's not general. It can change according to who is looked at and who is looking; moreover our appearences change very frequently and easily.
There are some people whose appearences are totally different from their characters. For example any of us have met somebody who is very unfriendly, sulky and conceited but after a while they turn into the opposite as we become familiar with them. They are even better than most others especially about friendship.
We cannot ignore the number of people who are looking very good, honest and easy going. You feel you can trust them and you can share everything with them; but they are totally cause of disappointment in the end. You can see the real astonishment when you see their exact characters.
We will change as long as the world lasts.This change can be positive or negative but it is absolutely inevitable. Of course big changes take time to take place but still they continuously affect us.So anyone shouldn't be judged according to some random minutes of their huge world.
It is wiser to give people some time to introduce themselves than depending on their first impression.The second one is not generally useful; in contrast it is almost always misleading. Good luck all of you because knowing somebody with its exact meaning is a challenging wall to climb but I am not sure about its necessity. If you ask me it is not that important.
There are some people whose appearences are totally different from their characters. For example any of us have met somebody who is very unfriendly, sulky and conceited but after a while they turn into the opposite as we become familiar with them. They are even better than most others especially about friendship.
We cannot ignore the number of people who are looking very good, honest and easy going. You feel you can trust them and you can share everything with them; but they are totally cause of disappointment in the end. You can see the real astonishment when you see their exact characters.
We will change as long as the world lasts.This change can be positive or negative but it is absolutely inevitable. Of course big changes take time to take place but still they continuously affect us.So anyone shouldn't be judged according to some random minutes of their huge world.
It is wiser to give people some time to introduce themselves than depending on their first impression.The second one is not generally useful; in contrast it is almost always misleading. Good luck all of you because knowing somebody with its exact meaning is a challenging wall to climb but I am not sure about its necessity. If you ask me it is not that important.
Friday, March 6, 2009
feel the difference!
As human beings, we all see ourselves very different from the other people, sometimes even the ones closest to us.Although we have diffucilty in classifying every one of our different characteristic, we feel this difference very often.This is a good experience to understand we are right or wrong about feeling this.I believe I have such characteristics as turning into the characters in the books, laughing while sleeping, and remembering my past with the scents which I felt unconsciously while I was living this definite part of my life.
I turn into the characters of the books especially the ones which I read very excitedly.I really can't control this and I notice this towards end of the books.This sometimes ends up very odd, bad and sorrowing situations.For instance I broke up my boyfriend because in the book I was reading that time the character was cheated by his girlfriend.In another example I finished all my relationships with my friends when I read about a character who has no friend.It is not always the main character I turn into.In contrast sometimes I become the slightest character and it changes not from book to book but from part to part of the books.By the way my favourite characters whom I enjoy to be most are 'Selim' in Tutunamayanlar and 'K.' in Dava.Even if this brings me some problems I am having a masochistic enjoy in the end.
Another example of my odd caharacteristics is to laugh while sleeping.It is very usual for people to cry or speak in their sleep and you can hear such situations everyday but I am laughing while I am sleeping interestingly!It is happening less often than in the past years.When I was in high school especially in the last year I had this experience very much.It sometimes takes place in a very loud way :)Moreover in one of them I could wake up my roommates at 3 a.m. and They didn't believe I was really sleeping because they thougt nobody can laugh so loudly while sleeping.In addition sometimes I continue laughing after I wake up.Because the thing which causes my laughing in my dream is a very funny event.But in most of those situations I cannot remember my dream unfortunately.
As my oddest characteristic I should talk about the scents which is a part of my remembering system.We generally remember something in the past when we see another thing related to it.But I use my smelling sense for this and surprisingly my smelling sense is not a special one.I don't notice most smells in fact.This happens to me very rarely and it takes place either while I was thinking something in the past like an important event or I just feel a smell and remember.I love those rare times very very much.I can't explain this situation exactly to even myself.But it gives me very interesting idea that we record everything with its appearance and sound namely as video but in future times some very sensitive devices may be invented to record also smells.Because remembering with smells is the best of all types.
I am not sure but at least hope that I made you think I am a different person. :):)
I turn into the characters of the books especially the ones which I read very excitedly.I really can't control this and I notice this towards end of the books.This sometimes ends up very odd, bad and sorrowing situations.For instance I broke up my boyfriend because in the book I was reading that time the character was cheated by his girlfriend.In another example I finished all my relationships with my friends when I read about a character who has no friend.It is not always the main character I turn into.In contrast sometimes I become the slightest character and it changes not from book to book but from part to part of the books.By the way my favourite characters whom I enjoy to be most are 'Selim' in Tutunamayanlar and 'K.' in Dava.Even if this brings me some problems I am having a masochistic enjoy in the end.
Another example of my odd caharacteristics is to laugh while sleeping.It is very usual for people to cry or speak in their sleep and you can hear such situations everyday but I am laughing while I am sleeping interestingly!It is happening less often than in the past years.When I was in high school especially in the last year I had this experience very much.It sometimes takes place in a very loud way :)Moreover in one of them I could wake up my roommates at 3 a.m. and They didn't believe I was really sleeping because they thougt nobody can laugh so loudly while sleeping.In addition sometimes I continue laughing after I wake up.Because the thing which causes my laughing in my dream is a very funny event.But in most of those situations I cannot remember my dream unfortunately.
As my oddest characteristic I should talk about the scents which is a part of my remembering system.We generally remember something in the past when we see another thing related to it.But I use my smelling sense for this and surprisingly my smelling sense is not a special one.I don't notice most smells in fact.This happens to me very rarely and it takes place either while I was thinking something in the past like an important event or I just feel a smell and remember.I love those rare times very very much.I can't explain this situation exactly to even myself.But it gives me very interesting idea that we record everything with its appearance and sound namely as video but in future times some very sensitive devices may be invented to record also smells.Because remembering with smells is the best of all types.
I am not sure but at least hope that I made you think I am a different person. :):)
Wednesday, March 4, 2009
feel the difference! :)
Introduction-Thesis Statement: As human beings, we all see ourselves very different from the other people, sometimes even the ones closest to us.Although we have diffucilty in classifying every one of different character, we feel this difference very often.This is a good experience to understand we are right or wrong about feeling this.Here is my three different characteristics: turning into the characters in the books, laughing while sleeping, and remembering my past with the scents which I felt unconsciously while I was living this definite part of my life.
Body Paragraph # 1:
Topic Sentence:I turn into the characters of the books especially the ones which I read very excitedly.
A.I really can't control this.
B.This sometimes ends up very odd, bad and sorrowing situations.
C.I am having a masochistic enjoy in the end.
Body Paragraph #2:
Topic Sentence:It is very usual for people to cry or speak in their sleep and you can hear such situations everyday but I am laughing while sleeping interestingly!
A.It is happening less often than in the past years.
B.It sometimes takes place in a very loud way :)
C.Sometimes I continue laughing after I wake up.
D.There are some situations which my roommates don't believe I'm really sleeping.
Body Paragraph #3:
Topic Sentence:As my oddest characteristic I should talk about the scents which is a part of my remembering system. :)
A.We generally remember something in the past when we see another thing related to it.
B.My smelling sense is not a special one.
C.I don't notice most smells in fact.
D.This happens to me very rarely.I love those rare times very very much.
E.I can't explain this situation exactly to even myself.
Conclusion: I am a different person :):)
Body Paragraph # 1:
Topic Sentence:I turn into the characters of the books especially the ones which I read very excitedly.
A.I really can't control this.
B.This sometimes ends up very odd, bad and sorrowing situations.
C.I am having a masochistic enjoy in the end.
Body Paragraph #2:
Topic Sentence:It is very usual for people to cry or speak in their sleep and you can hear such situations everyday but I am laughing while sleeping interestingly!
A.It is happening less often than in the past years.
B.It sometimes takes place in a very loud way :)
C.Sometimes I continue laughing after I wake up.
D.There are some situations which my roommates don't believe I'm really sleeping.
Body Paragraph #3:
Topic Sentence:As my oddest characteristic I should talk about the scents which is a part of my remembering system. :)
A.We generally remember something in the past when we see another thing related to it.
B.My smelling sense is not a special one.
C.I don't notice most smells in fact.
D.This happens to me very rarely.I love those rare times very very much.
E.I can't explain this situation exactly to even myself.
Conclusion: I am a different person :):)
Wednesday, February 25, 2009
Gulsah Kalin
I am Gülşah and I am from Yozgat. I had my primary school education in Yozgat and then I went Mustafa Koyuncu Anatolian Teacher Training High School in Kayseri.After I stayed there for two and half year I came back to my hometown and I was graduated from Erdoğan Akdağ Anatolian Teacher Training High School.In the beginning it was a bit frightening to go to a new high school but after a while I got used to it and enjoyed having so many friends. By the way I am still with one of my wonderful friends, Şule Demircan.I think I am a very lucky person for having such an excellent friend.
When I was in high school, I had some teachers graduated from this university.I was fascinated by their knowledge and their way of teaching.I wanted to come this university since I became acquainted with them.But anyway I was a bit disappointed when I first came here.Now I understand that my disappointment was due to my high expectations and the diffuculty of getting used to this new environment.
In our second semester and second part of this lesson everything is more difficult and even challenging.For instance in our Advenced Reading and Writing classes of first semester we just went to the classroom, listened to our dear Professor Joshua , did some reading activities and so on.Consequently I was almost shocked when I saw the things we must do for this lesson.But according to my opinion people can adjust very difficult things if they have to be in those situations.Benefiting from this mentality I said myself ‘’okey, you will also get used to it, so the sooner you start, the better’’ and now they are about to finish for this week.
When it comes to my expectations from this lesson I haven’t got many ideas but there is something I am sure about: we will have very useful writing skills at the end of the semester .But I hope when gaining those skills we will enjoy very much.
When I was in high school, I had some teachers graduated from this university.I was fascinated by their knowledge and their way of teaching.I wanted to come this university since I became acquainted with them.But anyway I was a bit disappointed when I first came here.Now I understand that my disappointment was due to my high expectations and the diffuculty of getting used to this new environment.
In our second semester and second part of this lesson everything is more difficult and even challenging.For instance in our Advenced Reading and Writing classes of first semester we just went to the classroom, listened to our dear Professor Joshua , did some reading activities and so on.Consequently I was almost shocked when I saw the things we must do for this lesson.But according to my opinion people can adjust very difficult things if they have to be in those situations.Benefiting from this mentality I said myself ‘’okey, you will also get used to it, so the sooner you start, the better’’ and now they are about to finish for this week.
When it comes to my expectations from this lesson I haven’t got many ideas but there is something I am sure about: we will have very useful writing skills at the end of the semester .But I hope when gaining those skills we will enjoy very much.
Subscribe to:
Posts (Atom)
